Elke naam telt

Elisabeth Warsha 

Elisabeth en haar gezin behoorden tot de Roma gemeenschap. In 1909 trouwde ze met Joseph Karoli, samen kregen ze twaalf kinderen. Sinds hun komst naar België, tussen 1922 en 1924, trok het gezin rond met een woonwagen. Tijdens hun verblijf in België kwamen ze regelmatig in aanraking met de politie en het gerecht. Zo werden hen straffen opgelegd voor het vrij rond laten lopen van een paard of omdat het gezin hun woonwagen plaatste op plekken waar dit niet was toegestaan. Het gezin kreeg ook meermaals een uitwijzingsbevel, maar het lijkt erop dat die niet werden nageleefd. 

In 1943 zat Elisabeth met drie van haar kinderen, Marie, Charles en Karia, in de gevangenis na een vermeende diefstal. In november van dat jaar werden 19 leden van de Karoli-familie door de Feldgendarmerie aangehouden. Onder de gearresteerden bevonden zich ook Elisabeth, haar man Joseph en zes van hun kinderen. De nazi’s brachten hen in december naar de Dossinkazerne en plaatsten hen op 15 januari 1944 op Transport Z richting Auschwitz-Birkenau. Elisabeth overleefde de oorlog niet.  Haar zoon Stevo is het enige gezinslid dat de oorlog overleefde.

Salomon Rompel 

Salomon was afkomstig uit het Russische Rijk. Hij was getrouwd met Dora Imas, met wie hij twee kinderen kreeg. Volgens de Duitse administratie was Salomon “schneider” van beroep. Een mogelijke vertaling daarvoor is kleermaker, maar het is ook mogelijk dat ze hiermee verwijzen naar de stoffenwinkel die hij uitbaatte. Tussen 1912 en 1942 verhuisde Salomon verschillende keren. Er bestaan verschillende verhalen over waar hij in die jaren precies verbleef. De eerste vermelding in Belgische administratie dateert van 1924. Zijn aankomst in België werd toen geregistreerd door de politie van Oostende. Salomon gaf aan slechts een paar maanden in België te zullen blijven. Daarna trok hij weer naar Frankrijk. In 1925 werd hij in Parijs opgepakt wegens paspoortvervalsing en kreeg hij een maand gevangenisstraf. Naar aanleiding van deze daden, ontving Salomon een uitwijzingsbevel uit Frankrijk. Zo kwam hij in 1926 weer in België terecht. Samen met zijn broer opende Salomon een stoffenwinkel  in Gent. 

In de jaren erna volgden meerdere incidenten waarbij Salomon in verband werd gebracht met fraude en vervalsing. Dat leidde tot een reeks arrestaties en gevangenisverblijven in België. In april 1941 werd een proces-verbaal opgemaakt tegen Salomon Rompel, het laatste spoor dat de Belgische politie van hem had. Vermoedelijk is hij daarna naar Frankrijk gevlucht. In de nacht van 11 op 12 september 1942 werd Salomon gearresteerd tijdens een grootschalige razzia in de Franse steden Lille, Lens en Douai. De gearresteerden werden verzameld in het station van Lille-Fives en daarna overgebracht naar de Dossinkazerne. Daar werden ze op Transport X gezet, richting Auschwitz-Birkenau. Salomon Rompel werd er om het leven gebracht. 

Esther Blau

Esther Blau was het zevende kind in het gezin Blau. In totaal waren ze met z’n tienen: acht kinderen en hun ouders, Isaac Blau en Helena Goldblatt. Esther bracht de eerste jaren van haar leven door in Debica totdat haar familie verhuisde naar België. Ze namen hun intrek in een huis in Borgerhout. Op 6 juni 1932 verhuisde het gezin naar de Zurenborgwijk in Antwerpen.

Tussen 10 mei en 17 juli 1940 probeerden Isaac Blau en een deel van de familie het oorlogsgeweld te ontvluchten in Koksijde. Ze keerden weer terug naar Antwerpen toen het land volledig bezet was. De Duitse bezetter verplichtte Joden om zich te laten inschrijven in het Jodenregister. De familie Blau gehoorzaamde en alle leden van het gezin lieten zich inschrijven. De meesten van hen bleven gehoorzamen en kochten later ook een gele Davidster.

Esther, Rosie en Anna, de drie jongste dochters van het gezin, werden als eersten gedeporteerd. Esther was op dat moment 18 jaar oud. Alle drie de meisjes ontvingen een Arbeitseinsatzbefehl waarmee ze werden opgeroepen tot verplichte arbeid. Het niet naleven van zo’n bevel kon leiden tot straffen voor henzelf en hun familie. Daarom meldden de drie zussen zich op 10 augustus 1942 bij de Dossinkazerne. Ze bleven slechts een paar dagen in Mechelen, want op 15 augustus 1942 zetten de bewakers de meisjes op Transport III. Dat transport bracht de drie jongste zussen van het gezin Blau naar Auschwitz-Birkenau. Bij aankomst werd bijna ⅔ van de gedeporteerden op het transport meteen de dood ingejaagd. Wanneer Esther en Rosie vermoord werden is niet exact geweten. De sterfdatum van Anna is wel bekend, zij kwam op 13 oktober 1942 om het leven.