Op internationale vrouwendag staan we graag stil bij opmerkelijke vrouwen in het verhaal van Kazerne Dossin. Vandaag vertellen we het verhaal van Fela Perelman.
Fela Perelman-Liwer werd geboren in de Poolse stad Będzin in 1909. Ze verhuisde naar België waar ze diploma’s haalde in geschiedenis en onderwijspsychologie. In Brussel leerde ze Chaïm Perelman kennen, een Poolse filosoof waarmee ze in 1935 trouwde. Een jaar later werd hun dochter Noemi geboren.
Fela probeerde bij het uitbreken van de Tweede Wereldoorlog met Noemi naar Frankrijk te vluchten, terwijl Chaïm naar het front was geroepen. Dat lukte niet dus het gezin bleef noodgedwongen in België. Door de rassenwetten mocht Chaïm geen les meer geven aan de universiteit en ook Noemi mocht vanaf 1942 niet langer naar school. Daarom richtte Fela ‘“Nos Petits” op, een netwerk van vier Joodse kleuterscholen. In die scholen konden Joodse kinderen tussen 3 en 6 jaar oud die niet meer naar openbare scholen mochten, toch nog les volgen.
Fela en Chaïm waren ook betrokken bij de oprichting van het Comité de Défense des Juifs (CDJ), de Joodse ondergrondse beweging in België. De eerste bijeenkomst werd gehouden in de woning van het gezin Perelman in Ukkel. De CDJ redde 8.000 Joden en organiseerde geheime reddings- en verzetsacties.
Op 4 september 1944 werden Mechelen en Antwerpen bevrijd. Een delegatie van het CDJ, inclusief Fela en haar man, kwamen naar de Dossinkazerne en gaven alle gevangenen die er nog waren 500 Belgische Frank. Ze stelden iedereen gerust dat de Duitsers niet langer aanwezig waren en dat ze konden vertrekken met vrachtwagens die hen naar huis zouden brengen.
Ook na de oorlog bleef Fela zich inzetten voor de Joodse slachtoffers van de Holocaust. Ze speelde, als voorzitter van Secours Mutuel Juif, een belangrijke rol bij het opzetten van Belgische vluchtelingenhuizen en zette zich in voor oorlogswezen. Fela overleed in 1991 in de Verenigde Staten.
