Met grote droefheid melden we het overlijden van dokter Jean Iarchy. Jean Iarchy werd geboren in Antwerpen op 4 mei 1939 als de zoon van Lea (of Laja) Grad en Moïse Iarchy. Vader Moïse werd in september 1942 gearresteerd en naar de Dossinkazerne gebracht. Hij werd gedeporteerd met transport X op 15 september 1942 en vermoord. Jean overleefde de oorlog door met zijn moeder en grootmoeder onder te duiken via de verzetsgroep van het Lycée d’Anvers. Hun eerste onderduikplaats, het kasteel van Bassines in de provincie Namen, verlieten ze één dag voor een inval door de Sipo-SD die getipt waren over de onderduikers. Vervolgens verstopten ze zich in Durbuy, in een huis van Céline Pierre die voor De Post werkte. Voedsel werd bezorgd door de 17-jarige kleindochter van de burgemeester van Durbuy, Denise Roelands. De onderduikers bleven tot mei 1945 in Durbuy en keerden dan terug naar Antwerpen.
Jean huwde met Nadine Zucker. Ze kregen twee kinderen, Marc en Anne, en twee kleinkinderen, Bianca en Thea. Jean was een bijzonder geliefd man, zowel in zijn professionele leven als binnen de Joodse gemeenschap. Hij nam ook sterk een engagement op voor de herdenking van de Holocaust. Samen met Nadine zorgde Jean ervoor dat de geschiedenis van hun familie tijdens de oorlog grondig gedocumenteerd en gearchiveerd werd. Zo lieten Jean en Nadine op 15 oktober 2021 een heel aantal voorwerpen, documenten en foto’s digitaliseren om ter beschikking te stellen voor expo’s en deze documenten digitaal te borgen in het archief van Kazerne Dossin.
Naar aanleiding van deze digitalisering werd ook een bijzonder contact gelegd. Het laatste teken van leven en liefde van Moïse Iarchy aan zijn gezin was een kaartje dat hij uit de deportatietrein geworpen had. Linksboven op het kaartje was de afzender aangevuld door de toen 17-jarige Jeanne Roosen uit Drieslinter. Het is dankzij haar dat het kaartje bij de familie terechtkwam. Op 10 oktober 2021 vond in Linter een ontmoeting plaats tussen Jean en Nadine Iarchy en de familie van Jeanne Roosen die op 15 september 1942 de briefkaart gevonden en gepost had. (zie onder)
Jean getuigde verder onder meer voor Open Huizen in Antwerpen over zijn familiegeschiedenis. Bij de laatste herdenking van het Forum, op 8 mei 2025, stak Jean nog een kaars aan ter nagedachtenis van de slachtoffers van de Shoah. Moge zijn nagedachtenis een zegen zijn. Kazerne Dossin biedt haar oprechte medeleven aan Jean’s echtgenote, Nadine, zijn kinderen en kleinkinderen aan.
Très chers amis,
Après 3 jours de séjour peu pénible dans la cité épiscopale, nous sommes partis ce matin. Tout à l’heure j’ai aperçu les cheminées des ‘ Raffineries Tirlemontoises‘. Je n’ai pas encore décidé exactement du but final de mon voyage. Transmettez salutations de tout coeurr à tous mes chéris et dites -leur que je suis très content qu’ils ne sont pas avec moi surtout Jeannot* ne serait pas à sa place. Dites-leur qu’ils se soignent bien et qu’ils se gardent bien des maladies. Le moral est bon. Les pacquets me sont arrivés hier soir. Je vous suis reconnaissant et reste, votre,
Signature Moise Iarchy,
————————
Mijn lieve vrienden,
Na 3 dagen van niet al te pijnlijk verblijf in de bisschoppelijke stad zijn we vanmorgen vertrokken.
Enige tijd geleden zag ik de schoorstenen van de ‘Raffineries Tirlemontoises’. Ik moet nog beslissen wat het uiteindelijke doel van mijn reis is. Ik stuur hartelijke groeten aan al mijn geliefden; zeg hen dat ik heel blij ben dat ze niet bij mij zijn, vooral Jeannot* zou niet op zijn plaats zijn. Zeg hen dat ze zich goed moeten verzorgen en dat ze vrij van ziekten blijven.
Het moreel is goed. De pakketten zijn gisteravond bij mij aangekomen. Ik ben u dankbaar en blijf de uwe,
Handtekening Moise Iarchy,
*Jeannot is het koosnaampje voor zijn 3-jarig zoontje Jean.
Oud postkaartje brengt families samen
