Van augustus tot december 1942 stopten 39 treinen uit Frankrijk, Nederland en België, die op weg waren naar Auschwitz, in het station van het Silezische stadje Cosel. Ook de transporten VI, VII, VIII, IX, XII en XIII uit de Dossinkazerne hielden halt. Werkbekwame Joodse mannen en jongens tussen 15 en 50 jaar oud werden bruusk uit de trein gehaald. Ze werden geselecteerd om in kampen in Silezië dwangarbeid te verrichten.
Vele mannen overleefden het zware werk door uitputting, ondervoeding en ziekten niet. Zo ook Judka Ramet, de vader van Natan Ramet. Natan en Judka zaten op transport VI. Ze werden samen in Cosel van de trein gehaald en werden tewerkgesteld in Kleinmangersdorf en Babitz, en daarna in Trzebinia. Judka Ramet overlijdt er op 29 december 1942. Natan overleefde en werd later Stichtend voorzitter van het Joods Museum van Deportatie en Verzet, de voorloper van Kazerne Dossin.
Ook Emiel Vos werd in Cosel verplicht om uit de trein (transport VII) te stappen. Hij werd gedwongen zijn vrouw en drie kinderen achter te laten, zonder afscheid. Hij zou hen nooit meer terugzien. Zo zijn er vele verhalen van Joodse mannen die vanuit de Dossinkazerne tot Cosel zijn gedeporteerd.
Lange tijd was over de dwangarbeid in Cosel weinig bekend tot de Nederlander Herman van Rens en zijn vrouw Annelies Wilms zich in het onderwerp hebben verdiept. Tijdens hun onderzoek kwamen ze meer te weten over weinig bekende aspecten van de Holocaust. De nazi’s wilden de Joden kwijt, maar konden hun arbeid niet missen. Door deze ambivalente houding nam het lijden van de Joodse dwangarbeiders toe.
Op zondag 24 april komen Herman van Rens en Annelies Wilms hun boek ‘Tussenstation Cosel’ (2020) voorstellen. Dr. Veerle Vanden Daelen, Adjunct-directeur en Coördinator Collecties & Onderzoek in Kazerne Dossin, zorgt voor de inleiding.